Elk jaar, als het kan en mag natuurlijk, ga ik in de zomer naar Antwerpen. Een heerlijke stad met een heel eigen karakter. Ik heb hier een paar jaar gewoond en kom er graag terug. Bij voorkeur reis ik met de trein. Het feest begint al bij aankomst op het sjieke station van Antwerpen met de mooiste restauratie die ik ken (kijk even om de hoek). Daar vandaan ga je de stad in. Dwalend door de Joodse wijk en de oude buurten richting de Schelde, de grote winkelstraten vermijdend.  Antwerpen laat zich graag ontdekken. Je vindt er volop inspiratie in creatieve, bijzondere winkels of vernieuwende horecaconcepten.
 
Tijd voor lunch, en die is traditioneel. Op het terras met een koud glas De Koninck bier of, zoals dat in Antwerpen heet, ‘een Bolleke’. Op tafel staan mooie dikke frieten of grof bruinbrood en boter, remouladesaus, een slaatje en een dampende pan met mosselen. Ondanks dat je bestek krijgt, eet ik mosselen altijd met mijn handen. Het is hierbij de kunst om de volle mossel achterwaarts in een lege te steken om dan vervolgens met een andere lege mossel het vlees eruit te halen. Uiteindelijk houd je dan een zo lang mogelijke keten van mosselen en een lege pan over.
 
De mosselen die je in Antwerpen eet, zijn een Nederlands exportproduct. België is met 64% onze belangrijkste exportmarkt voor de Zeeuwse mosselen. Frankrijk komt met 20% op de tweede plaats en Duitsland is goed voor 11% van de export. In Nederland zelf wordt maar 4% verkocht.
 
Ik koester het Nederlandse product, dus dit moet anders. Zeker in deze rare tijd is het de moeite waard om mosselen op de kaart te zetten. Ze staan snel op tafel, zijn eenvoudig te bereiden en je hebt er geen hooggekwalificeerd personeel voor nodig. Bovendien kun je er qua bereiding eindeloos mee variëren. Zien eten doet eten, ideaal dus voor op een zomers terras. Met als het even kan een ‘Bolleke’ ernaast.
 
Blijf ik dit jaar gewoon in de buurt:-)
 
Met culinaire groet.

Jaap Sloof
Culinair adviseur
De Kweker